Οι χθεσινές ανακοινώσεις για την πορεία της οικονομίας μέσω της αποτύπωσης του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ για το τρίτο τρίμηνο του 2022 πέραν της – δυσάρεστης – έκπληξης της οπισθοδρόμησης σε σχέση με το προηγούμενο (2ο τρίμηνο), έχουν θέσει κάποια βασικά ερωτηματικά.
Το κύριο ερωτηματικό λοιπόν βέβαια είναι η υποχώρηση κατά μισή μονάδα (0,5%) του ρυθμού ανάπτυξης σε ένα τρίμηνο στο οποίο λόγω καλοκαιριού αναμενόταν σημαντική αύξησή του και όχι μείωση.
Το τρίτο τρίμηνο (Ιούλιος – Σεπτέμβριος) είναι για την εγχώρια οικονομία το «δυνατό» τρίμηνο που σηκώνει ολόκληρο το έτος, καθώς το τέταρτο τρίμηνο οι προσαρμογές και το «μάζεμα» της οικονομιας σφραγίζεται από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας. Πολύ περισσότερο τώρα που έχει ήδη αρχίσει να αυξάνεται ραγδαία το κόστος του χρήματος από την ΕΚΤ.
Αναμφίβολα ωστόσο η «αφαίρεση» του κόστους της επιδοματικής πολιτικής στήριξης της οικονομίας, μειώνει τη συνολική συμβολή του δημοσίου στο ΑΕΠ, αλλά επίσης αναμφίβολα αυτή η δαπάνη ενισχύει την ιδιωτική ισόποσα ή και πολλαπλάσια σε ορισμένους τομείς. Επίσης η κορύφωση του πληθωρισμού έχει διογκώσει τα μεγέθη πολύ περισσότερο από όσο πραγματικά θα έπρεπε να είναι.
Κατά συνέπεια η περιβόητη μείωση λόγω των πολιτικών στήριξης που επικαλείται η ΕΛΣΤΑΤ ίσως και να μην αποτελεί ένα «σωστό» για την περίσταση επιχείρημα.
Υπάρχει όμως κάτι πολύ πιο σοβαρό.
Το 3μηνο της υποχώρησης είναι το τρίμηνο της κορύφωσης του τουρισμού, για τον οποίο τόσο μελάνι έχει χυθεί για το πόσο καλά πήγε φέτος και πόσο ενίσχυσε την οικονομική δραστηριότητα. Πού «καταγράφεται» αυτή η «κορύφωση» του Τουρισμού; Και μάλιστα σε μία χρονική στιγμή με πληθωρισμό τιμών τόσο ισχυρό που υποχρέωσε χιλιάδες «ντόπιους» να κοιτάνε από μακριά τους ξένους τουρίστες να γεμίζουν τα νησιά που συνήθως περνούσαν οι ίδιοι τις διακοπές τους;
Πού είναι τα χρήματα λοιπόν από τον τουρισμό;
Στα στοιχεία όπου έδωσε η ΕΛΣΤΑΤ δυστυχώς ο τουρισμός μπλέκεται με το λιανεμπόριο και τις υπηρεσίες και δεν είναι δυνατό προς το παρόν να ξεχωρίσουν τα νούμερα.
Όμως ακόμα κι έτσι αυτά τα μεικτά «νούμερα» θα έπρεπε να έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, πράγμα που δεν αποτυπώνεται στα στοιχεία αυτά. Για να μην καταγράφεται αυτό το μέγεθος, είτε θα πρέπει να έχει βυθιστεί σε απόλυτα αρνητικά μεγέθη κάθε άλλος τομέας που συμπεριλαμβάνεται, κάτι που δεν έχει συμβεί, είτε να έχουν «χαθεί» τα έσοδα του τουρισμού.
Εδώ βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι αρμόδιες αρχές «άφησαν» τους μικρούς του τουρισμού να ξεγλιστρήσουν από τους πολλούς ελέγχους για να πάρει αναπνοές η οικονομία συνολικά δεδομένου ότι από τον τουρισμό – παλιά – ζούσε ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας.
Ίσως να έχει συμβεί κι αυτό αλλά και πάλι το μέγεθος των «μικρών» δεν μπορεί να δώσει εξηγήσεις για τον μεγάλο «απόντα» των τουριστικών μεγεθών στο ΑΕΠ.
«Λείπει» το μεγάλο κομμάτι του τουρισμού, εκτός από την «φορο-αποφυγή» των μικρών.
