Με μία πρωτότυπη συγκέντρωση διαμαρτυρίας-έκθεση λακκούβας έξω από το δημαρχείο Ιωαννίνων η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων (ΣΒΕΔΙ) γνωστοποιήσε στο κοινό τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος εργασίας τους. Μέσα από την έκθεση και διαγωνισμό λακκούβας, ανέδειξαν την άθλια εικόνα αρκετών δρόμων, ακόμη και κεντρικών αρτηριών της πόλης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι διανομείς, το να πέσεις σε μία λακκούβα μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα από το να χαλάσει το όχημα, μέχρι να πάθεις ζημιά στη σπονδυλική στήλη από τους κραδασμούς.
Αναλυτικά η Ανακοίνωση του Πρωτοβάθμιου Σωματείου ΣΒΕΔΙ:
Πόσους ακόμη νεκρούς και τραυματίες συναδέλφους/ισσες θα μετρήσουμε; Πόσους ελιγμούς θα κάνουμε σε κάθε διαδρομή; Πόσες κατάρες θα ρίξουμε στην διάρκεια μιας βάρδιας; Πόσες φορες ακόμη θα γυρίσουμε σπίτι με τσακισμένη τη μέση; Πόσες φορές ακόμη θα πάμε στη δουλειά και δεν θα είναι σίγουρο οτι θα γυρίσουμε σπίτι;
Δεν χρειαζόταν να σκοτωθούν 57 άνθρωποι στα Τέμπη, για να αποδειχτεί ότι η καθημερινότητά μας, είτε ταξιδεύουμε, είτε εργαζόμαστε είτε απλώς χρειαστεί να επισκεφτούμε ένα νοσοκομείο, περιβάλλεται από παράγοντες που μπορεί να καταλήξουν θανάσιμοι για οποιονδήποτε. Τον τελευταίο καιρό όμως κυριαρχεί μια αντίληψη οτι ¨ζούμε από τύχη¨. Θα ήταν αφελές να χρεώσουμε στην τύχη την επιβίωσή μας. Μάλλον σωστότερο είναι να πούμε ότι ¨σκοτωνόμαστε λόγω παραλείψεων, οι οποίες έχουν συγκεκριμένους υπευθύνους¨. Μια τέτοια μαζική δολοφονία έγινε στα Τέμπη με υπεύθυνο το σύμπλεγμα των ιδιωτικών και κρατικών συμφερόντων. Το βάρος της ευθύνης πέφτει στην εξουσία. Τελεία και παύλα.
Ανάλογα ¨ατυχήματα¨ συμβαίνουν στους δρόμους οι οποίοι αποτελούν κατεξοχήν τον χώρο εργασίας των ντελιβεράδων-courier. Κακοσυντηρημένο οδόστρωμα, με απίστευτη ολισθηρότητα και λακκούβες, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη απαίτηση των αφεντικών για ταχύτητα, τις καιρικές συνθήκες και την παντελή έλλειψη μέτρων προστασίας, δημιουργούν ένα εγκληματικό μείγμα, μέσα στο οποίο παλεύουμε να επιβιώσουμε για το μεροκάματο.
Ούτε παραλείψεις είναι λοιπόν, ούτε απλά ατυχήματα. Είναι η ξεκάθαρη θέση των αφεντικών και του κράτους, ότι όλοι/ες οι εργαζόμενες/οι, είμαστε αναλώσιμοι/ες. Δηλαδή και να μας στείλουν για…απόσυρση, δεν τους πολυνοιάζει! Κάποιος άλλος φτωχοδιάβολος θα πάρει τη θέση μας. Μετράνε τα πάντα άλλωστε στην σχέση κόστους/οφέλους. Οι τούμπες μας, είναι μέσα στη ζημία, την οποία όποτε μπορούν την κουκουλώνουν! Οι εκατοντάδες λακκούβες, δεν τις βλέπουν, δεν είναι δήθεν δικό τους πρόβλημα!
Ούτε με κατάρες όμως, ούτε με προσευχές λύνεται τίποτα. Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος, η οργάνωση και ο αγώνας!
Διεκδικούμε:
-ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΔΡΟΜΟΥΣ-ΟΧΙ ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΕΣ
-ΔΙΑΡΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
-ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
-ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ Ν.4611/2019 ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ 15% ΑΝΑ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ
-ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΕΙΝΑ ΕΝΣΗΜΑ
